Anna Wątróbska-Wdowiarska

O mnie

Anna Wątróbska-Wdowiarska

Spontaniczność gestu, potrzeba wprowadzania przemyślanego ładu w porządkowaniu planów przestrzennych, scalanie formy, kontrastowanie drobnych, delikatnych kształtów z masywnymi, gładkimi powierzchniami, rytm, dynamika i monumentalność kompozycji – to definicja współczesnego medalu – ponieważ jestem rzeźbiarką, to są moje narzędzia do zbudowania prywatnej platformy kontaktu z innymi ludźmi. …lubię się dzielić sobą z innymi, mam wrażenie, że jak tego nie robię to egzystuję a nie Żyję. Tak jak oczy są zwierciadłem duszy, tak moje medale są zwierciadłem moich emocji. We wszystkich autorskich pracach poruszam tematy bardzo mi bliskie, które „przeżyłam i przeżułam” w ciągu całego mojego dotychczasowego życia. Mam do nich bardzo osobisty i intensywny emocjonalnie stosunek. Staram się to zobrazować i uwypuklić poprzez świadomą i odpowiednią formę rzeźbiarską. Każdy temat, który poruszam nasuwa mi specyficzne, indywidualne podejście do interpretacji jego istoty odpowiednim reliefem. Szukam również nowych form przekazu plastycznego, które podkreśli indywidualność każdego, nowopowstającego medalu. Takie ciągłe poszukiwania zapobiega skostnieniu w jakiejś konwencji plastycznej, ćwiczy umysł i sprawia, że człowiek uczy się i odkrywa ciągle coś nowego. Czuje się wiecznie młody i ciekawy świata.

~ Anna Wątróbska-Wdowiarska

O mojej twórczości

Quote

Twórczość medalierska Anny Beaty Wątróbskiej-Wdowiarskiej jest zjawiskiem epatującymi skłaniającym do refleksji. Niewątpliwie studia pod kierunkiem Prof. Zofii Demkowskiej, prekursora współczesnego polskiego medalierstwa i znakomitego pedagoga przyspieszyły inkubację talentu i osobowości artystycznej Beaty Wątróbskiej. Opuszczając Akademię Sztuk Pięknych w 1987 roku była już w pełni ukształtowanym i dojrzałym twórcą. Znakomite opanowanie medalierskiego warsztatu zawdzięcza Beata swojej, nieżyjącej już matce, Stanisławie Wątróbskiej-Frindt, medalierowi Mennicy Warszawskiej. Zdobyta wiedza fachowa i nieprzeciętne zdolności manualne pozwoliły Beacie Wątróbskiej osiągnąć mistrzostwo, nie mające sobie równych, zwłaszcza w technice odlewu gipsowego. Jej bogata wyobraźnia otwiera przed nią coraz to nowe przestrzenie, w których, wykorzystując posiadane umiejętności, potrafi odnaleźć swoją tożsamość. Niekiedy w eksperymentowaniu posuwa się nieomal do granic absurdu, gdzie niemożliwe staje się możliwe. Wszystko dzięki jej własnym odkryciom, umożliwiającym swobodną żonglerkę medalierską formą. Posługuje się nią dla wyrażenia równie jak ona absurdalnych, enigmatycznych i intrygujących treści, które odnajduje w świecie literatury, sztuki, muzyki. Inspiruje ją twórczość i życie znanych, ekscentrycznych i kontrowersyjnych osobowości jak Edgar Allan Poe, Salwador Dali, Klaus Kinsky, czy Eugene Ionesco. Zauroczona nimi, przeplatając surrealistyczną metaforę to groteską, to liryzmem, buduje Beata Wątróbska świat swoich medali, pełen domysłów i ukrytych znaczeń, świat niezwykle bogatej i różnorodnej formy, nacechowanej jednakże wyraźnie osobowością artystki.

~ Ewa Olszewska-Borys
Vice-president of FIDEM Warsaw 1998

Quote

Zapis wędrówek artystycznego działania Anny Wątróbskiej można podsumować dwoma słowami – skupienie i precyzja. Niebywała umiejętność i talent pozwalają artystce na podejmowanie różnorodnych tematów, zarówno płynących z Jej bogatej wyobraźni jak i realizację trudnych niekiedy i skomplikowanych zamówień publicznych. Potrafi wyrażać nie tylko istotę natury i wydarzeń lecz także osiągnięcia jednostki (medal poświęcony Krzysztofowi Pendereckiemu). Portrety tak znakomicie uchwycone traktuje z niezwykłą subtelnością uzupełniając wizerunek elementami dopełniającymi (krystalizując) artystyczną całość. W ogromnym dorobku artystycznym Anny Wątróbskiej znajdujemy prace świadczące o bogactwie rozwiązań formalnych, znakomitym opanowaniu języka, którym posługuje się mały relief, oryginalnym i wciąż świeżym sposobie wydobycia przestrzenności kształtów i charakterystycznym stylu jaki po mistrzowsku opanowała. Kreatywność i wciąż nie zaspokojona chęć twórczego działania powoduje że artystka tworzy rzeźby przestrzenne. Ogromny dorobek twórczy, realizacje, wystawystawiają Annę Wątróbską w szeregu tych, którzy dają najlepsze świadectwo polskiej sztuki.

~ Magdalena Dobrucka